کد مطلب:154122 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
به زوار قبر حسین امان نامه از آتش می دهند
سلیمان اعمش گوید: در كوفه همسایه ای داشتم كه گاهی با او می نشستم، شب
جمعه ای بود از او پرسیدم: عقیده ات درباره زیارت قبر حسین چیست؟ گفت: بدعة و كل بدعة ضلالة و كل ضلالة فی النار. «بدعت است و هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی در آتش است!» ناراحت شدم و خشمناك از نزد او خارج گشتم، و با خود گفتم: سحرگاه می روم و از فضائل امیرالمؤمنین برایش آن قدر می گویم تا خدا چشمش را با اشك گرم كند موقع سحر رفتم و در را كوبیدم، از پشت در جواب دادند: اوائل شب به زیارت حسین بن علی رفته است، تعجب كردم و به سرعت به حرم حسینی رفتم دیدم در حال سجده است، و از ركوع و سجود خسته نمی شود، او را گفتم: اول شب معتقد بودی كه زیارت حسین بدعت است چه شد كه خود بزیارت آمدی؟
گفت: سلیمان مرا سرزنش مكن كه من معتقد به امامت این خاندان نبودم لیكن دیشب خوابی دیدم كه سخت مرا تكان داد.
گفتم: چه خواب دیدی؟
گفت: در خواب مردی بسیار زیبا و باعظمت دیدم كه نمی توان حسن و زیبائی او را توصیف كرد، افراد زیادی اطراف او را گرفته و مردی سوار در جلو او در حركت است از یك نفر از همراهانش پرسیدم: این شخصیت بزرگ كیست؟ گفت: محمد بن عبدالله پرسیدم: آن سوار كیست؟ گفت: علی بن ابی طالب (ع) وصی رسول خدا است: ناگهان متوجه شدم ناقه ای از نور میان زمین و آسمان در حركت است و هودجی بر آن بسته اند پرسیدم: این ناقه از آن كیست؟ گفتند مال خدیجه بنت خویلد و فاطمه دختر رسول خدا است گفتم: آن جوان كیست؟ گفتند: او حسن بن علی است. كجا می روند: به زیارت شهید مظلوم كربلا حسین بن علی می روند، دیدم از هودج نامه هائی بر زمین می ریزد كه در آن نوشته بود: امانا من الله جل ذكره لزوار الحسین بن علی لیلة الجمعة. سپس منادی ندا در داد: آگاه باشید كه ما و شیعیانمان در درجات بالای بهشتیم، سلیمان من از این مكان خارج نمی شوم تا روح از بدنم مفارقت كند [1] .
جمعه ای بود از او پرسیدم: عقیده ات درباره زیارت قبر حسین چیست؟ گفت: بدعة و كل بدعة ضلالة و كل ضلالة فی النار. «بدعت است و هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی در آتش است!» ناراحت شدم و خشمناك از نزد او خارج گشتم، و با خود گفتم: سحرگاه می روم و از فضائل امیرالمؤمنین برایش آن قدر می گویم تا خدا چشمش را با اشك گرم كند موقع سحر رفتم و در را كوبیدم، از پشت در جواب دادند: اوائل شب به زیارت حسین بن علی رفته است، تعجب كردم و به سرعت به حرم حسینی رفتم دیدم در حال سجده است، و از ركوع و سجود خسته نمی شود، او را گفتم: اول شب معتقد بودی كه زیارت حسین بدعت است چه شد كه خود بزیارت آمدی؟
گفت: سلیمان مرا سرزنش مكن كه من معتقد به امامت این خاندان نبودم لیكن دیشب خوابی دیدم كه سخت مرا تكان داد.
گفتم: چه خواب دیدی؟
گفت: در خواب مردی بسیار زیبا و باعظمت دیدم كه نمی توان حسن و زیبائی او را توصیف كرد، افراد زیادی اطراف او را گرفته و مردی سوار در جلو او در حركت است از یك نفر از همراهانش پرسیدم: این شخصیت بزرگ كیست؟ گفت: محمد بن عبدالله پرسیدم: آن سوار كیست؟ گفت: علی بن ابی طالب (ع) وصی رسول خدا است: ناگهان متوجه شدم ناقه ای از نور میان زمین و آسمان در حركت است و هودجی بر آن بسته اند پرسیدم: این ناقه از آن كیست؟ گفتند مال خدیجه بنت خویلد و فاطمه دختر رسول خدا است گفتم: آن جوان كیست؟ گفتند: او حسن بن علی است. كجا می روند: به زیارت شهید مظلوم كربلا حسین بن علی می روند، دیدم از هودج نامه هائی بر زمین می ریزد كه در آن نوشته بود: امانا من الله جل ذكره لزوار الحسین بن علی لیلة الجمعة. سپس منادی ندا در داد: آگاه باشید كه ما و شیعیانمان در درجات بالای بهشتیم، سلیمان من از این مكان خارج نمی شوم تا روح از بدنم مفارقت كند [1] .
[1] نفس المهموم ص 539.